Zoals voorheen al vermeld, was dit deel van ons eerste bezoek aan Australië niet meteen voor de hand liggend. Niet iedereen kan in de (Australische) lente naar daar en we beseffen dat we de volgende keer misschien geen vakantie kunnen nemen in november, dus beter nu proberen te genieten van de lentebloemenpracht in Zuidwest-Australië.
We vlogen naar Perth en huurden daar een auto. De eerste dag doorkruisten we het mooie Fremantle, waar ooit de eerste vrije Australiërs (afgezien van cipiers natuurlijk) aan land kwamen, en het is nu een erg gezellig plaatsje, met een pak restaurants en cafés, met zelfs twee microbreweries in het centrum! De hotels zaten weliswaar vol, dus was het even stressen voor we in de buitenwijken van Perth nog een kamer vonden.
De dag erop ontdekten we hoe het rijden is downunder : doorgaans lange, rechte wegen, ideaal voor de road trains (in Western Australia tot 36m lang) en oppassen wanneer je er zo een wilt voorsteken. 's Avonds en 's morgens is het ook oppassen geblazen om geen kangoeroes tegen te komen op de weg. Nu ja, pas op de laatste dag in Western Australia zagen we een kangoeroe over de weg springen...we dachten al dat het dier een verzinsel was van de Australiërs!
Albany was onze uitgangsbasis voor de volgende dagen. We logeerden in een superbe B&B, uitgebaat door een Schotse mevrouw en de andere gasten waren Australiërs, dus we praatten volop over Australië, zijn bewoners, de nationale sporten en ga zo maar door. Onze uitstappen gingen westwaarts naar de Valley of the Giants, een autochtoon eucalyptusbos, en in noordoostelijke richting naar de Porongurup en Stirling Range Nationale Parken.
In de Valley of the Giants is er een km-lange wandeling tot op een hoogte van 40m gemaakt en je kunt zo als het ware door de boomtoppen stappen (het traject heet dus gepast Tree Top Walk). Beneden volg je een ander traject langs speciale bomen. Toen het plots hevig begon te regenen, schuilden we met zijn achten in de holle stam van zo'n enorme eucalyptusboom.
In het Porongurup NP maakten we een prachtige wandeling en hoewel sommige passages extra glad waren door de regen, werden we ruim beloond voor ons doorzettingsvermogen met weidse vergezichten en heuse bloementapijten. In het Stirling Range NP konden we onze geplande wandeling niet maken : de regen had delen van de paden weggespoeld. Niet getreurd echter : in dit deel van het land is er altijd wel een kaasmakerij of een wijnboer in de buurt en we besloten de locale lekkernijen te proeven. Ook zijn er kleine nationale parken die specifieke kustformaties beschermen. De Natural Bridge bij Albany is alvast de moeite waard.
Op de terugweg naar Perth maakten we een omweg om nog een eigenaardige rotsformatie, de zogenaamde Wave Rock, aan te doen. Zo reden we door een stukje wheat belt en logeerden we in een road house (elke 200km ofzo is er een benzinestation-restaurant-winkeltje-motel, of road house).
Ten noorden van Perth verbleven we op een cattle farm, gerund door Engelsen die vijf jaar terug naar Australië zijn geëmigreerd. We bezochten nog Yanchep NP bij valavond en dat is het moment om kangoeroes en koala's in actie te zien. Een groep kangoeroes, sommige met kleintje in buidel, was op een grasveld in het park aan het grazen. Voor de koala's is er een soort tuin met eucalyptusbomen speciaal aangelegd. Eén van de koala's zat op onze hoogte in een boom en had enkel ogen voor de lekkere eucalyptusblaadjes, anderen zaten hoger in de takken en het kostte ons moeite om ze te ontdekken. De meeste van hen sliepen trouwens nog.
Eén ding nog : niet alleen zie je planten in alle kleuren van de regenboog, ook hoor je overal vogels en wanneer je die dan te zien krijgt, zijn ze zo kleurrijk. Kijk hier deze roze kaketoe, of galah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten