Een laatste Het Laatste Uur, en een laatste bijdrage...weliswaar een beetje bijgeknipt!
Ik zal het maar toegeven : ik ben niet goed in afscheid nemen! Voor iemand zoals ik die al menigmaal verhuisd is en niet zomaar van een flat in het stadscentrum naar een huisje “op den buiten”, maar naar het echte buitenland, en van het ene naar het andere “buitenland”, is het bij elke familiesamenkomst in België weer vrezen voor het einde van de avond. Hoewel het met alle technische snufjes tegenwoordig nog nooit zo gemakkelijk geweest is om zelfs visueel contact te houden, hoop ik dat de andere feestvierders dronken de avond beëindigen en dat ze zonder tralala huiswaarts keren.
Ook artiesten hebben soms moeite met dat afscheid, maar ze hebben wel een goed excuus als ze toeren. I’ve got to go, I hope you’ll understand, zo drukt Bonnie Raitt het uit …because the road’s my middle name. Met een stem als de hare en wat van haar slide-guitarspel…wie zou het haar kwalijk kunnen nemen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten