't Wordt onderhand een gewoonte, om tijdens de maand november Gonzalo te vergezellen op een verplaatsing naar Barcelona : terwijl Gonzalo bezig is in de tunnels van de metro, verken ik de stad.
Ditmaal wilde ik de parken meer aandacht schenken, maar voor het grote Parc de Collserola ga ik nog eens moeten terugkeren (volgend jaar in november?), want daarvoor heb ik wandelschoenen nodig. Zo verkende ik het mooie Parc del Laberint, Italiaans van opzet, met twee labyrinthen die helaas gesloten waren voor onderhoud van de buxusplanten. Ik ging op zoek naar het reusachtige luciferdoosje van het kunstenaarskoppel Claes Oldenburg en Koosje van Bruggen in het Parc de la Vall d'Hebron (al is het kunstwerk van enorme proporties, het is niet evident te zoeken zonder al te veel informatie over het park), zocht het Parc de la Creueta del Coll gedurende úren...op de kaart lijkt het even groot als het Güell-park, maar eigenlijk is het nauwelijks groter dan een kinderspeelplein, mét hangend kunstwerk van Chillida. De tuinen van het Palau Robert waren eveneens ontgoochelend : voor je het goed en wel beseft, zit je weer tussen de toeristen op de Paseig de Gràcia.
Toch ook wat modernisme (onze art nouveau) gekeken : naar de voorlopig toegankelijke ruimten in het gerestaureerde Palau Güell van Gaudí en een poosje van de herfstzon genieten op een bankje tussen de paviljoenen van het Hospital de la Santa Creu i Sant Pau, meesterwerk van Domènech i Montaner.
Tijdens de dag ging ik ook op zoek naar toffe restauranten waar we 's avonds dan mijn "suggerentie" testten...en een ander populair tijdverdrijf van me in Barcelona is het ontdekken van winkeltjes met toffe juwelen, aparte accessoires of andere originele ambachtelijke producten. De oogst was niet mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten