woensdag 27 augustus 2008

Veel volk en dorst tijdens de Expo in Zaragoza

De feesten in San Sebastián de los Reyes begonnen vorig weekend. Het lijkt een feit dat helemaal niets met de Expo in Zaragoza vandoen heeft. Niets is minder waar voor ons : we wonen op 100m van de stierenring en op 100m van de recinto ferial of feestelijkhedenzone (lees : kermis) en waar de rest van het jaar de auto's geparkeerd staan op een stofferig terrein, staan er dan de kramen van alle verenigingen die de kas willen spijzen. Dit leidt tot een chronisch gebrek aan "goede" slaap, want er is luide muziek (en lawaai van de generatoren) tot een uur of 5am en om 8am begint de encierro (zie een van de volgend stukjes) met een reeks schoten...dit jaar omhelzen de feesten twee weekends, dus waarom niet er tenminste een weekend tussenuit trekken? Wijle dus naar de Expo in Zaragoza.

Met de AVE, de Spaanse hogesnelheidstrein (erg leuk gevonden, want ook Spaans woord voor "vogel") van Madrid-Atocha naar Zaragoza-Delicias. Dan onze spullen droppen in de B&B (ter gelegenheid van de Expo had men in Zaragoza het zalige idee om logies bij de bewoners aan te bieden) en naar de Expo.
Blijkbaar hadden velen lawaaierige feesten te ontlopen, want het stikte van het volk. De weersvoorspelling zei "voorbijtrekkende wolken", maar de realiteit was een wolkenloze, hete zomerdag...we hadden dus helemaal geen zin om een uur in de rij te staan om een paviljoen binnen te mogen. We zagen de Torre del Agua, een hoog gebouw, dat eigenlijk een open ruimte is met rondom twee hellende omlopen (een om naar boven te stappen en een om weer af te dalen naar gelijkvloers), maar wel een mooi panorama biedt over de Expovlakte en het in aanleg zijnde Parque del Agua, allemaal in dezelfde meander van de Ebro.

De paviljoenen waar we langsliepen waren bijvoorbeeld Litouwen (met toffe basketwand), België (met lekkere verfrissende bieren van 't vat en een mooi werk van Jan Fabre) en enkele Spaanse autonome gemeenschappen. We snapten toen wel dat we op zondag vroeg zouden moeten aanschuiven om tickets te bemachtigen om het Spaans paviljoen en het aquarium te bezoeken...

's Avonds liepen ze langs de oevers van de Ebro (waar nieuwe wandelpaden aangelegd waren) naar het centrum, dronken een biertje in een cafeetje, liepen langs een kerkje met toren in mudéjarstijl en dan naar het restaurant waar we gereserveerd hadden. Zálig! Je kiest een hoofdschotel en ze zorgen zelf voor een voorgerecht en nagerecht (eerder een schotel met 3-4 dingen telkens) in overeenstemming met het gekozen hoofdgerecht. En een indrukwekkende wijnkaart. Geen wonder dat we erna geen zin hadden om terug te keren naar de Expo en na een wandelingetje langs El Pilar (basiliek) en la Seo (mudéjarkerk) staken we de Ebro over om daar een bushalte te vinden waar we een bus naar de B&B konden nemen.

Op zondag was het eerst een lichte drill : tijdig ontbijten, spullen pakken, bus naar Expo en dan naar binnen en ons "verdelen" : Gonzalo ging voor de fast pass voor het aquarium (en had ervoor de entréetickets nodig) en ik liep naar het Spaans paviljoen voor een tikcet daar...amai, er stond al een rij rondom het hele gebouw! Zowat een uur later was ik eindelijk aan de beurt.

We bezochten nog enkele gebouwen (Jordanië, Malta, Cyprus...) vooraleer we het aquarium konden bezoeken. Dat aquarium is niet mis, maar je mist toch de gedetailleerde info (die bijvoorbeeld in aquarium van Valencia wel beschikbaar is) ...waarschijnlijk komt dat er na de Expo, want het aquarium blijft open erna. De dagelijkse optocht van artiesten van het Cirque du Soleil liep ten eind, maar wat we zagen, was beslist de moeite. Dan het Spaans paviljoen. Op architecturaal vlak echt de moeite en een groot deel van de tentoonstelling binnenin is erg interessant, tenminste voor mensen die Spanje een beetje (willen leren) kennen. Ik wilde nog naar het brug-paviljoen...we hadden dan wel een fast pass bemachtigd, maar 't was niet nodig : we konden zo binnen. Het paviljoen ziet er speciaal uit en binnenin wordt dat bevestigd, maar de ruimtes zijn mooi benut. Nu waren we op een punt gekomen dat we best wat wilden rusten : nog een biertje in België, filmpjes kijken in China, slenteren door latijns-Amerika bij een heuse mojito in Cuba... en dan stilletjesaan door.

We namen nog de kabelbaan (overgebracht van de skistations in Noord-Aragon) naar het station en konden tevreden zijn. We hadden dan wel niet het Duits of Japans paviljoen bezocht, maar dat hoeft ook niet...uiteindelijk is het de sfeer die telt.

Geen opmerkingen: