Gonzalo kwam aanzetten met een ideetje voor een concert : op 12 mei zou de Jim Jones Revue hier optreden. Ik had nog nooit van de man gehoord, dus zou Gonzalo me overtuigen met de CD. Dat plan was niet echt geslaagd, want het leek me redelijk brute muziek...maar ja, hij wou en zou naar het concert gaan, met mij erbij!
De teloneros begonnen pas wanneer de top act moest starten... dat begon goed (om 's anderendaags uitgeslapen op te staan!), maar het groepje was niet slecht. En dan begonnen Jim en zijn maten eraan : ze hadden stuk voor stuk een tijdje bij de kapper gezeten, want de kapsels varieerden van een straycat-achtige kuif tot een opgekamde coupe op zijn Robert Smith's, maar waarom in hemelsnaam? Na hooguit twee songs waren de kapsels door het zweet en de energie tot een platte boel herleid. Ook de hemden werden in een mum van tijd getransformeerd in natte lappen. Dat allemaal om te zeggen dat het concert een energieke bedoening was, dat het ritme aanstekelijk was, kortom dat het een uur lang genieten was! Mochten Jonathan Ross lookalike Jim & co een langere set gebracht hebben, dan zouden ze erin gebleven zijn, zo simpel is dat! Wow!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten