Wim zorgt er om de een of andere duistere reden steeds voor ons met een bezoekje te vereren bij "extreme" weersomstandigheden : ofwel komt hij in mei om de hete zomer te vermijden en is het net dan heter dan tijdens de hete zomer, ofwel krijgt hij onze jaarlijkse regenportie op zijn frak. Ditmaal gingen we voor de tweede mogelijkheid!
Toch kan de regen ons goed humeur niet vergallen (het is trouwens erg grappig : hier in Spanje heb ik nog nooit iemand horen klagen over de regen, al zorgt die voor de grootste ellende...ze weten immers al te goed dat geen regen nog voor ergere toestanden zorgt!) en zodoende hadden we weer een goed gevulde agenda : ik leidde hem rond in het Prado, en samen genoten we van een kwieke wandeling langs de Paseo del Prado waar we meteen het gros van de openluchttentoonstelling van Igor Mitoraj zagen; eindelijk kon Wim de Guernica met eigen ogen aanschouwen (vorige keer was net die zaal gesloten omdat er een specifieke tentoonstelling over Picasso de volgende dag ging openen); Gonzalo en ik namen hem mee naar een van onze favoriete rockconcertzalen, Gruta77 waar een zelfs mij onbekend groepje Young Heart Attack (maar natuurlijk waren ze geen onbekende voor onze rockspecialist Gonzalo) ons verraste met een leuke en stevige set; we toonden hem de mooie dorpen Riaza en Ayllón; we gingen zelfs naar een film (in VO!) There will be blood. Op culinair vlak was Wim weer sterk onder de indruk van de genereuse gratis tapa-mentaliteit in de bars in Sanse, maar ook de gegrilde geit (cabrito) en de eigenbereide cocido met in León gekochte alubias (in dit geval zwarte bonen) konden op bijval rekenen. Enne, Wim vond wat hij nog moest kopen voor zijn reis naar Zuid-Afrika in de locale Decathlon en Muji-shops.
Toch kan de regen ons goed humeur niet vergallen (het is trouwens erg grappig : hier in Spanje heb ik nog nooit iemand horen klagen over de regen, al zorgt die voor de grootste ellende...ze weten immers al te goed dat geen regen nog voor ergere toestanden zorgt!) en zodoende hadden we weer een goed gevulde agenda : ik leidde hem rond in het Prado, en samen genoten we van een kwieke wandeling langs de Paseo del Prado waar we meteen het gros van de openluchttentoonstelling van Igor Mitoraj zagen; eindelijk kon Wim de Guernica met eigen ogen aanschouwen (vorige keer was net die zaal gesloten omdat er een specifieke tentoonstelling over Picasso de volgende dag ging openen); Gonzalo en ik namen hem mee naar een van onze favoriete rockconcertzalen, Gruta77 waar een zelfs mij onbekend groepje Young Heart Attack (maar natuurlijk waren ze geen onbekende voor onze rockspecialist Gonzalo) ons verraste met een leuke en stevige set; we toonden hem de mooie dorpen Riaza en Ayllón; we gingen zelfs naar een film (in VO!) There will be blood. Op culinair vlak was Wim weer sterk onder de indruk van de genereuse gratis tapa-mentaliteit in de bars in Sanse, maar ook de gegrilde geit (cabrito) en de eigenbereide cocido met in León gekochte alubias (in dit geval zwarte bonen) konden op bijval rekenen. Enne, Wim vond wat hij nog moest kopen voor zijn reis naar Zuid-Afrika in de locale Decathlon en Muji-shops.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten