Begin oktober is het feest in Laruns, het grootste dorp van de Vallée d'Ossau aan de voet van de Pyreneeën. En niet zomaar het zoveelste dorpsfeest, neen, de jaarlijkse verering van de traditie, en in de Vallée d'Ossau is dat eentje dat in stand gehouden wordt door de schapenherders die de zomer doorbrengen met hun kudde in de bergen en elk een lekkere brebiskaas maken. Meer dan 65 kazen streden voor de "beste kaas" medaille van de centrale concours van de feesten...dat betekent dat er in de vallei nog steeds een pak herders bezig zijn! De oom Simon van mijn vrienden Joël en Marie-France van Laruns is 's zomers herder en 's winters dammeur of degene die de skipistes 's nachts weer gladrijdt. Jaren terug maakten we een wandeling met Joël en overnachtten we in de hut van Simon, na een geweldig avondmaal dat we buiten aan een grote tafel nuttigden met onze wandelgroep (4 personen) en een drietal herders...ik denk er nog met veel plezier aan terug.
Tijdens de feesten zijn er demonstraties van traditionele bezigheden, bijvoorbeeld het schapenscheren, en worden de streekeigen dierenrassen nog getoond aan het brede publiek (de ezels worden tegenwoordig gebruikt om kinderen te dragen op wandelen; de paarden doen nog steeds dienst bij het rooien van bomen op berghellingen waar tractors of dergelijke niet kunnen gebruikt worden). Maar iedereen geniet van de typische kost : als aperitief een glasje bourret, een deels gefermenteerd druivensap, met kastanjes, en erna de poule au pot, de Pyreneeënversie van onze waterzooi. Lekker was dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten